Ciğerim Yandı Oğul Şiiri - İbrahim Karaçay

Gözüme perde indi ve ortalık toz duman
Bu ne acıdır ya rab, yamandan daha yaman
Neler feda etmezdim, geriye dönse zaman

Canımdan bir can gitti öyle bir andı oğul
Bir od düştü ciğere ciğerim yandı oğul

Tufan vurdu yel esti, karlar yağdı dağıma
Tarumar etti hoyrat, daldı gönül bağıma
Düğümlenip takıldı hevesim kursağıma

Seninle muhabbeti kalıcı sandı oğul
Bir od düştü ciğere ciğerim yandı oğul

Çok bekledim gelmedin, artık ümidi kestim
Gülmek haramdır bana sonsuza kadar sustum
Senin yokluğun ile fani dünyaya küstüm

O gün, bugün şu gönlüm kedere bandı oğul
Bir od düştü ciğere ciğerim yandı oğul

Gelen gidiyor heyhat böyle kurulmuş düzen
Vedasız gidişindi beni kahredip üzen
Bu hiç hesapta yoktu, güldüm eğlendim bazen

Dünya şatafatına baban da kandı oğul
Bir od düştü ciğere ciğerim yandı oğul

Bu dert öyle bir dert ki, bitirdi Karaçay’ı
Bihaberim dünyadan şaşırdım günü ayı
Artık bir kıymeti yok verseler de dünyayı

Senin için bu dünya üç günlük handı oğul
Bir od düştü ciğere ciğerim yandı oğul

Düzenleme
25.04.2015