Çiğdem Şimşek Şiirleri - Şair Çiğdem Şimşek

Dümeni kırık, kedi gemimdeyim.
Rotam Kız Kulesi...
Yol alıyorum.
Düşünsene hafif bir rüzgarda saçlarım karışıyor.
Çekilmekte olan güneş,
Yavaş yavaş martılara veda ediyor.

Sahildeyim...!
Zar zor bulutları aralayıp,
Gülüşlerini denize bırakan güneş göründü.
Eve işte oradaydı...
Yüreğimin, İstanbul’un incisi

Başım yukarıda, gözlerim çırpınışta
Bulutların bu denli mavi olduklarını bilmezdim
Bakardım ama görmezdim...

Bir kere baktım gözlerine,
Gökyüzü daha da mavileşti.

Benim kalıplarıma uymaz
Uzun gelir harfleri
Ben deli dolu, yaramaz bir kızım
Çılgın fikirli, haylazım
Sadakat; bağlamaz beni

Soğuk ellerimin boş avuçları
Donuk gözlerimin kurumuş gözyaşları
Susan dudaklarımın son heceleri
Unutulmuş yüzümün silik resmi
Reddedilmiş kalbimin en güzel aşkısın...

Ellerimde aşk çiçekleri
Gittiğinde bomboş bir sevgi sepeti
Kalbimde kanayan ayrılık dikenleri
Artık yaşatır bizi sevgi hayalleri...

Sen yanımda uyurken,
Uzak rüyalarında...
Ben yüzüne hasret
Yabancı sırtını seyrediyorum,
Öksüz kalmış ruhumla

Sevgin sonsuzluğun ışığı.
Bir demet çiçek bahçelerimde,
Bir hece dudaklarımda,
Bir damla yaş gözlerimde,
Tatlı bir ürperti tenimde,
Yaşanamadı sözler buğulu gözlerde,

Sen çıkışımdın;
Bu mutsuz, bu gereksiz yoldan.

Sen ışığımdın;
Bu köhne, bu loş batağımdan.

Hiç düşündün mü?
Kuşların gökyüzünde konabilecekleri bir dal yok.
Sevginin dalları bulutlara değmiyor.
Onun için hep yer yüzüne inerler...