Çiğdem Şimşek Şiirleri - Şair Çiğdem Şimşek

Sana inanmıyorum.
Güvenmiyorum...
Sende onlar gibisin,
Her erkek gibi...
Başaramazsın!

Sen miydin? İçime usulca sokulan
Sessizce kanımda dolaşan...
Hayatım, nefesim, ışığım
Sen miydin? Çukurlarla dolu yolda
Elimden tutan...
Sen miydin? Karanlıkta gözlerime

Ne olur Sevdiğim...!
Bırakma ellerimi...

Bu nasırlaşmış yürek,
Uçmayı seninle öğrendi...

Elimde kurumuş çiçeklerin var,
Yüreğimde ise tomurcuklanmış aşkın.

Sabah saatlerindeyim; sensizim.
Yorgunum, düşüncelerden.
Ama seni sevmekten asla!

Bu duvarlarda nice anıları,
Yerlere de izlerimizi bıraktık...

Kimi zaman güldük,
Kimi zaman ağladık,
Kimi zaman çoğaldık,

Hadi sev beni hoyratça
Uçsun aklım başımdan,
Bir öpüşünün rüzgarında.
Kaybolayım teninde hesapsızca.
Acıt canımı kıyasıya,
Acıt ki izin kalsın...

Uzaktan sana bakıyorum
Ellerimi uzatsam,
Avuçlarıma alacakmış gibiyim.
Biraz daha yaklaşıyorum,
Bir çırpıda çıkacak gibiyim.
Yanına vardığımda;

Ve artık yeniden seviyorum:
Kainattaki canlıları,
Çiçekten bal alan arıları,
Ahenkle yüzen balıkları,
Gökyüzünde süzülen kuşları,
Sevmeyi bilen insanı.

Senin içindir göz yaşlarım,
Zannetme ki vefasızlığına ağlıyorum.
Yanaklarımdan süzülen yaşlar;
Kalbime dökülüp, nefret çiçeğimi suluyor.
Her bir gün, bir kinimin köküdür.
Artık sökemezsin içimden onu.

Sevmemeliydin beni kahrolurcasına,
Düşler kurmamalıydın olacakmışcasına,
Aramamalıydın bulacakmışcasına,
İstememliydin beni alacakmışcasına.

Kaçmamalıydın korkakca,