İçerdeyim,
Dört duvar yalnızlık.
Ayaklarım çıplak üstüm paçavra.
Açık, sefalet, o iğrenç koku.
Yatak, betondan; yorgan, karanlık
Ciğerlerim yavaş yavaş tükenmekte.
Rutubet kemiklerimi kemirmekte.
Gece olmuş, güneş doğmuş ne fark eder,
Zaman ağır aksak ilerlemekte.
Avlu boş kimseler yok ortada,
Mahpuslar, gardiyanlar, jandarma,
Nedretim? Suçum ne?
Bu kahır bu azap niye?
Uyandım,
Rüyaydı bu.
Doğruldum, kendime geldim.
Cigaranın teline, hasretini sardım.
Kayıt Tarihi : 11.6.2012 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!