Çiğ Tanem Şiiri - Adem Kunt

Yediveren baharı konuyor pencereme,
kuşlar söylüyor şarkımızı her sabah,
uyandırıyor beni…
Ne zaman yağmur yağsa,
her damla sen oluyorsun…
Ama düşüp yere hep,
kayboluyorsun…
Bir sabah olsa,
seni arıyorum yanımda,
yoksun…
Perdemi aralayıp,
açıyorum penceremi,
baharı müjdeleyen yaprakların üzerinde,
bana gülümsüyorsun…
Çiğ olmuşsun yapraklarda…
Güneşle buhar olup sonra,
kayboluyorsun…
Bu aşkın en zalim yanıdır yalnızlığım…
Ama aşk değil bu,
aşık değilim ki ben,
seni hiç sevmedim ki…
Sen de beni,
öyle değil mi,çiğ tanesi? ..
Ama nereye baksam sen…
Sen ve sensizlik…
Bir varsın,bir yokluk…
Allah’ım bu çılgınlık…
Bu kaçıncı bahardır sensiz,
akasyaların bu kaçıncı açışı? ..
Kaç yağmur damlası düştü buralara sensiz,
kaç çiğ tanesi? ...
Kaç yıldız kaydı biliyor musun,
kaç dilek tuttum? ...
Birinin yıldızı kayıyor,
göçüyor dünyadan,
ben dileği,yani seni tutuyorum…
Yıldızlar çok,
bitmez ki kaya kaya…
Okyanuslarda bilir misin,
kaç damla yağmur var,
kaç çiğ tanesi? ...
Ben seni öyle sevdim ki,
biliyorum sen de beni,
yıldızlar kadar çok,
derin okyanuslar gibi…