Çığ Şiiri - Şevket Güler

374280711351055

sokağa
terkedilmiş köpekler gibi
sesine yalnızlık bırakılmış

plak
hep aynı yerden başlıyor

kadın
bildiğini sandığı şarkının
sonunu düşünüyor

erkek
sonunu bildiği şarkının
neden başlamadığını

hayatlarımızdan eksilenler
hayatlarımızda eskiyenler mi
bir anda girip
terkedilenler mi

kabuk bağlayanlar
kabul edilmek için ağlayanlar

küçük bir köpek havlamasında
sahiplenirsin bütün sokağı
kediler kaldırımlardan yürüyor

çığ düşer
buz keser sesin
donar kan
gece beyazlar korkudan

ağaçların üşüdüğünü gördüm
damarlarda suyun donduğunu
ölüme emanet bedenlerin
bahar umuduyla
hayata tutunduğunu

plak
hep aynı yerden başlıyor

sokağa bırakılmış
hayatlar gibiyiz
rutubetli küçük evlerdeyiz
gece konar
sabah göçeriz