Çığ Şiiri - Gürsel Cengiz

Dinlemiştim çok eskiden
Hala kulaklarımda küpedir
Aşka dair
Söyledikleri bilgelerin
Erimekte buzlar gibi
Yollardaki gölgelerin

Sessizce gidişin
Çığlar düşürmüş içime

Oysa
Mevsimlerden bahar
Birde ben kıskanırdım
Kokunu

Yenemedim içimdeki beni
Birde seni

Keşke

Gel diyebilseydim sana
İşte o an
Uçurumlardan savrulurum
Bilsem ki geleceksin
Razıyım
Bir ömür kavrulurum

Şimdi
Bir bir terk etti
Belleğimde
Sana dair ne varsa
Önce gözlerin
Sonra o can yakan
Sözlerin gitti

İstesem de artık
Hayallerimi buralara
Bağlayamam
Var olduğun
Akşam nöbetlerim
Bitti

Şimdi gitme zamanı
Toplayıp tarağımızı tasımızı
Ve yürekteki yasımızla
Gitme zamanı

Sevda duvarlarına ördüğümüz

Birde

O yürekte gördüğümüz
Ne varsa sizin olsun

Niceleri soldu içimde
Bu çiçek de solsun