Çiftlik Şiiri - Deniz Önen

Yanı başımdaki masada
Bir kız var
Kendi çapında dumanlanıyor
Bakışıyoruz bir birimize, kendimizce
Gidip tanışayım diyorum
Benden önce davranıyor
Terk ediyoruz o küçük kafeyi
Kaçıyoruz, bırakıyoruz dünyayı ardımızda
Sadece o ve ben
Küçük bir çiftlik alıyoruz
Sessiz, sakin
İki çocuğumuz oluyor
Artık o, ben ve çocuklarımız var
Yaşlanıyoruz ikimizde
Birbirimize bağlanıyoruz daha da çok
Önce o terk ediyor, sonra ben
Geriye çiftliğimiz kalıyor
Bomboş, hayalet arsa
Yalnız ve tek başına
Yakıyorum bir sigara
Terk ediyorum masayı, çiftliğimizi