Çifte vatandaş.- Almancı

Nisari Özdoğan
272

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Çifte vatandaş.- Almancı


Bir zamanların popüler ve saygıdeğer insanları.
Şimdilerin unutulmuşları. 3 milyon civarındaki,
büyük bir kısmının da çifte vatandaşlık aldığı
gurbetçilerimizden 1990 lı yılları serzenişleri.

Bugün yarın derken kaldım mı? yoksa! ..
Gayrı şu ayrılık zor olup gider.
El yurduna yurttaş oldum mu? yoksa! ..
Gel denilen sözler; dur olup gider.

Gelmiş idik üç-beş yıl kalmak üzre.
Varlıkla olunan 'bey' olmak üzre.
Kalmadı miadım tam dolmak üzre
İken, varlık yokluk bir olup gider.

Ne burada oldu, ne yurtta yerim.
Kazandığım ne ki? verdiğim; serim.
Günbegün tükendi gözümde ferim.
Simsiyah saçlarım, kır olup gider.

Ağacın altına düşer yaprağı.
Gördün mü? yerinden oynayan dağı.
Burnuma tüterken sıla toprağı,
Yabanın gülleri, har olup gider.

Sıla hasretidir bir an dinmeyen.
Kuş olur mu? yuvasına dönmeyen.
Bunca yıldır içimde hiç sönmeyen,
Hasretlik ateşi, kor olup gider.

Bir iken beş olup gider soylarım.
Düveller de kayboluyor boylarım.
Yok diye bildiğim kötü huylarım,
Nesilden nesile var olup gider.

Ben görmedim, oğlan bulmuş gelini.
Öz evladın çalamıyom zilini.
Torunumun; dedesinin dilini
Bilmediği bana ar olup gider.

Birliğe adayız, aldık referans.
Halayı unuttuk, tez öğrendik dans.
Asım ile olduk; Yürgen ile Hans.
Bayan damen, bay da; herr olup gider.

Vatan özlemidir belimi büken.
Her durduğum yerde sanki bir diken.
Babam'ın otağı mescitler iken,
Meskenim; meyhane, bar olup gider.

Her gün bin derdime, bir dert eklerim.
Bilmem ki, ben daha neyi beklerim.
Neler yaşamadım, ya gördüklerim.
Bildiklerim bana sır olup gider.

Düştüm çıkamıyom, bu kuyu dipsiz.
Elimden tutan yok, kaldım sahipsiz.
Sanki bağlanmışım urgansız, ipsiz.
Canıma kafesi dar olup gider.

Burda Vatan hasretiyle yaşarken,
Dedim biraz daha, vakit var erken.
Yeter gayrı yurda dönelim derken,
Ora da, burdan beter olup gider.

İnsanda varlığın, şöhretin fevki,
Onurlu yaşamak en büyük zevki.
Ekmeğimi yiyip, yurdumda mevki
Tutan bazı eller, kir olup gider.

Paydaş, hırsızına eder mudara.
Tencere dibi mi? gördüğün kara.
Devleti kollayan, fakir fukara.
Hırsıza çaldığı kar olup gider.

Çaldıkca semirir utanmaz arsız.
Milleti ütenler aşıksız, zarsız.
Sahtekar, namussuz, hilekar, hırsız,
Ağyar iken, şimdi yar olup gider.

Kaz gibi yuttular kaptıklarını.
Anlamış değilim, taptıklarını.
Bunca yıl millete yaptıklarını,
Hayır bildiklerim, şer olup gider.

Zalimler meydanda, alim yasaklı.
Gerçek hasıraltı, doğrular saklı.
Haklı olan değil, güçlolan haklı.
Mazlum mahkûm, zalim hür olup gider.

Bela gelip bulur, durup dururken.
Hakemler seyirci, zalim vururken.
Nazenim bahcede, güller kururken,
Bataklıktakiler, gür olup gider.

Mazlumun, yoksulun, yeri son radde.
Varlığı olana açılır cadde.
Manevi değeri olmayan madde,
Dostluk arasında sur olup gider.

Zenginler bir ayrı, yoksul bir ayrı.
Büyük bildiğinden, bekleme hayrı.
Göremiyor değil; görmüyor gayrı.
Her yıl biraz daha, kör olup gider.

Bir türlü kendine gelemedi de,
Ecdadına layık olamadı da,
Kime benzemeyi, bilemedi de,
Beyefendilerim; sör olup gider.

Yad el oldu başına taç taktığım.
Ben mi körüm? pencerem mi baktığım.
Aşkı-muhabbete dair yaktığım,
Türkülerim; ahu-zar olup gider.

Hatip çıkarına verir vaazı.
Görmedim olanı, hakkına razı.
Fıtratına isyan edip de; bazı
Erkek kadın, kadın er olup gider.

Her şey silah için, parola; barış.
Nere kadar gider bu korkunç yarış.
Dolaştım dünya'yı ben karış karış.
Her taraf bi-huzur yer olup gider.

Bu duruma birden nasıl gelindi?
Arz'ın harabeti yeni bilindi.
Yara aldı Ozon bile delindi.
Ufukta tan yeri mor olup gider.

Bu insanlar kimden alır terbiye?
Bilgi çağı ise; bu vahşet niye?
'Ferdin yaşam hakkı var' diye diye,
Barış parolası; vur olup gider.

Teknoloji ile bozuldu düzen.
Ormanlar tükendi; havayı süzen,
Çoğu ölü balık ırmakta yüzen.
Hormonlu sebzeler ur olup gider.

Söyleriz dilimiz boşa yorulur.
Bulank sel aka aka durulur.
Her üç ayda bir hükümet kurulur
Meclisin gündemi tur olup gider

Buradan ünleriz, bizi kim duydu?
Ahir zaman denen belki de buydu.
Bozulan düzene Dünya da uydu.
Kışı yağmur, yazı; kar olup gider.

Nisari Özdoğan
Kayıt Tarihi : 2.7.2020 12:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nisari Özdoğan