Çiftçi Şiiri - Mehmet Akif Güngör

Sabah ezana uyandı, çıktı döşekten
Kalk bey dedi şimdi güneş yükselir gökten
Kazaya kalmasın namazımız hiç yoktan
Önce kadın, sonra adam namaza durdu
Adam kılarken kadın da sofrayı kurdu
Çayın demlenmesine az bir vakit vardı
Adam dedi ki bir ahıra ineyim ben
Hayvanlara bir bakayım çay demlenirken
Keyifleri iyi mi, su içip yemlenirken
Bu gün iyi çalışacak kara öküzler.

Kadın da çocukların odasına girdi
Dedi; haydi uyanın artık öğlen oldu
Herkes sofraya geldiğinde çaylar doldu
Adam dedi ki Allah bin bereket versin
Oğlan benimle beraber aşağı gelsin
Kızımda hemen sofrayı kaldırıversin
Kadın tarlaya azık hazırlayacaktı
Evde birkaç tane patlıcan olacaktı
Bu gün torbaya onları da koyacaktı.

Adam öküzleri alıp geldi ahırdan
Kağnıya yanaştırdı onları ardından
Yardım isteyerek yanındaki oğlundan
Bağladılar hayvanları kağnılarına
Saban, sürgü, üvendire kağnıya kondu
Kara öküzler bir güzelce tımarlandı
Ardından hepsi birlikte kağnıya bindi
Kadın adama tohumu aldın mı? Dedi
Adam iyi ki hatırlattın tohumları
Ne yapardık almadan gitseydik onları
Ak tarlanın da epeyce uzak yolları

Her şey tamamlanmıştı kağnı yola çıktı.
Adam kağnıda giderken bir türkü yaktı
Çocuklar da gülerek birbirine baktı
Gıcır gıcır kağnı sesleriyle giderken
Selam verdiler çobana koyun güderken
Çoban dedi; nereye böyle Ali dayı
Ak yere giderim ekmek için buğdayı
Günü de geldi toprağın da tavı iyi
Haydi, eyvallah kolay gelsin çoban Hasan
Sonra durdurdu kağnıyı, çıkardı yoldan
Su doldur dedi oğluna buzlu pınardan
İçeriz tarlada o serin sularından

Nihayet varabilmişlerdi ak tarlaya
Adam dedi hemen başlamam lazım benim
Tohumdan bir kova doldur da getir hanım
Hele dur bey, tutuldu kağnıda her yanım
Ben getiririm baba dedi küçük çocuk
Kızım sen getirsen oğlan daha ufacık
Tamam, baba dedi götürdü az birazcık
Adam sıra kara öküzlerde diyerek
Sabanı da boyunduruğa ekleyerek
Bismillah dedi yavaş yavaş yürüyerek

Topladı çocuklar tarlanın taşlarını
Kadın da tutam tutam yoldu otlarını
Acıkmıştır dedi bunların karınları
Toplayıverdi çevredeki odunları
Sonra söğüt gölgesinde ateşi yaktı
Kararmış güğümü de ateşe bıraktı
Patlıcanlarda yanında közlenecekti
Kadın sofra hazır haydi buyurun dedi
Çocuklar koşarak hemen sofraya geldi
Adam da öküzlere torbayla yem verdi
Daha sonra sırtını dayadı söğüde
Kulak verin dedi çocuklar bu öğüde

Rençberlik zor iştir gün gelir bıkarsınız
Kurtulursunuz bu işlerden okursanız
Öğrenmek kötü bir şey değil ne iş olsa
Ola ki sizler gün gelir işsiz kalırsa
Fenamı olur bu iş karnınızda dursa
Ardından bir çay doldur dedi kızım varsa
Son yudumu da çektikten sonra çayından
Öküzleri suladı derenin suyundan

Sıra sürgü çekmeye gelmişti tarlaya
Sürgüye koyular bir parça küçük kaya
Oğlan çok severdi oturdu tam ortaya
Sürgünün üstünde ne güzeldi gezmesi
Bir de olmasaydı anasının kızması
Adam gün iniyor dedi toplanın artık
Biz oğlumla sürgü çekmeyi de bitirdik
Tamam dedi kadın; arabayı yükledik
Birkaç parça da ev için odun topladık
İyi yapmışsın dedi adam kış geliyor
Hem arabamızda boş gitmemiş oluyor

Adam bir ara durdu havaya bakarak
Nasırlı ellerini göklere açarak
Rabbim gerisi senden dedi yalvararak
Bismillah deyip bindiler kağnılarına
Bir umut bırakmışlardı arkalarına
Düştüler gün batarken köyün yollarına