Işığı söndürüyorlar ve lambanın beyaz gölgesi
bir süre daha ışıyor tümüyle yok olmadan önce, karanlık dolu
bir bardakta çözünen bir tabletmişçesine. Sonrası altalta üstüste.
Otelin duvarları yükseldikçe yükseliyor karanlık gökyüzüne.
Aşk hareketleri dindi artık, uyuyorlar
ama en saklı düşünceleri buluşuyor şimdi
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta