Ciddiyetle Yaşamıştık Oysa...

Kim bilir
Hayatın bize de gülümseyeceği bir gün vardır elbet
Üzerime yıldız örtüp uyuduğum geceler şahittir
Bütün kapıların çocuk gülümseyişimin yüzüne çarpılışı

Ne kadar büyük ciddiyetle yaşamıştık oysa
Bir güvercinin yavrusunu doyurması gibi
Yüreğimizde damıttığımız birkaç damla kanla yazardık şiirlerimizi
Bir resim acıyla gülümserdi durmaksızın
Odamızın çatlak duvarında

Durun basmayın
Benim kanımdır kaldırımlarınızı boyayan
Silmeyin ne olursunuz
Yüreğimin elleriyle kazıdım o harfleri
Şehrin duvarlarına…

Ne kadar büyük ciddiyetle yaşamıştık oysa
Hayat bizi bir an olsun umursamasa da…

2008

www.melihcoskun.com