Ciddiyet, Ben ve Sevdan(m)

Nedir bu ciddiyet?
Sevemedim ömrüm boyunca,
Ve anlayamadım bu ciddiyet denilen meseleyi...
Hep eğlendim.
Ciddiler hep mutsuzdu...
Bana aptal derlerdi,
Ama mutluluğumdan habersiz;
Kendi mutsuzluklarının gölgesi altında,
Ağlar dururlardı...
Zaten başaramadıkları için benim gibi eğlenmeyi,
Aptal der, geçerlerdi.
Hatta geçmezlerdi,
Evet evet geçmezlerdi;
Büyük bir zevkle söylerlerdi.
İnsan neyi başaramadıysa
Ve içinde hala çiğlik varsa,
Başarana atar çamuru,
Gönlünü avutur hesapta...
Ben ne derdim bilir misin?
Yazık...
Yazık derdim sadece...
"Ben mükemmellim!" diyenler kadar aciz...
O kadar aciz...

Benim de acizliklerim var elbet;
İnsanım bilirsin...
Hatalarım haddimi aştı belki de...
Her zaman kapım açık,
Hataya...
Her insan gibi...
Ama ben kendimi kandıramam bir Budist gibi...
Gerçeği söyler, çekilirim kenara...
Deli bile deli olduğunu eninde sonunda kabul eder.
Bizimkiler mükemmellim diye gezer,
O günahkâr ruhsuz ruhlarıyla...
Bu kadar gereksiz mükemmel varken,
Gülmemek çok zor...
Ben gülerim bilirsin.
Biraz hüzünlü,
Biraz da çılgındır,
Gülmeyi unutmuş gülüşüm...

Nereye geleceğimi bilirsin...
Benim kapım bir hataya açık,
Bir de sevdaya...
Bu insanoğlu sevmeyi bile beceremedi...
"Bile" lafı değil küçümsemek için
Büyüktür sevda evet,
Ama o kadar da zor değildir insan olmak...
İnsan olmanın yolu değil midir vicdan?
Değil midir sevgi?
Öyledir ya...
Bir insan, insan olmak için geçer binbir türlü yoldan da;
Nasıl uğramaz ayakları sevdaya,
Vicdana ve daha nice edep unsuruna?

Beni bilirsin;
Ufaktan kaçık,
Usanmaz bir aşık,
Biraz da tuzluyum...
Dedim ya;
Ciddiyet kapattı kapılarını,
Sevdaya açılan yollarımın...
Olamadım bir kasıntı...
Ne yapayım?
Gönlümü çok seviyorum...
Gönlüm de bana bayılıyor,
Sana da duacı ve selamı var...

O yüzden;
Gönlümdür benim dilim,
Gönlümdür benim gözlerim,
Gönlümdür benim gözyaşlarım,
Gönlümdür senin gözlerin...
Artık bana aptal diyenin
Sanadır aynı zamanda attığı çirkef...
Çünkü gönlüm artık seni temsil eder...

Ne vaad ederlerse etsinler,
Ne ciddiyetsizlikten vazgeçerim
Ne de sevdadan...
İnsan nasıl terk eder kendini?
İnsan nasıl terk eder sevdiğini?
Ciddiyet yok benim hayatımda...
Bir ben varım,
Bir de sevdan(m)...