Oysa en çok sevdiğim çiçek sendin.
Kokun içime akan serin bir pınar gibiydi.
Bilinmedik bir fırtınaya tutulmasaydık,
Neler yaşayacaktık seninle, neler...
Şimdi solgun anılarla avunuyorum.
Gözlerin geliyor aklıma her gece.
Bir düş gibi geçti ellerin elimden,
Kaldım sensizliğin en keskin eşiğinde.
Hangi rüzgâr savurdu bizi böyle?
Hangi söze yenik düştü yeminlerimiz?
Bir başka gökte arar oldum seni,
Oysa sen, içimin göğünde parlayan yıldızdın.
Belki de biz zamana yenildik.
Belki de yürekler eksik büyüdü.
Ama bil ki, en güzel yerindesin kalbimin.
Gönlümde hâlâ senle açıyor baharlar.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 8.8.2024 09:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!