Çiçeklerin en hası hayalimde yaşıyor,
İçerimi doldurmuş, fazla gelmiş taşıyor,
Gül, karanfil istemem, kalbim onunla dolsun,
Derdime şifa veren bir iksir, ilaç olsun.
Elimden eksilmesin, buram buram aşk koksun,
Mayi olsun kokusu, yanık kalbime aksın.
Çimenler arasında yalnız onu göreyim,
İlelebet, gönlümü o çiçeğe vereyim.
Çalkansın mor tepeler, çalkansın onun için,
Emelim onu almak, sebebi; bilmem niçin?
Gözlerim onu görsün, kırlarda onu bulsun,
İsterim ki o açsın, diğer çiçekler solsun.
***
(1971 Akrostiş)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 8.10.2012 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevdiğim bir çiçeğin duygularıma hükmederek, beni etkisi altına alan şahsiyete gençlik yıllarımda yazmış olduğum akrostiş şiir. Ne diyeyim, mazide kalmış, unutulmaz duygular....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!