Begonvil açtı, mor ve pembe yapraklarıyla,
Umudu sarıyor dallarımı, sessiz bir şarkı gibi.
Manolya zarif, beyaz tüyler gibi nazik,
Kokusu hatıralarımı okşuyor usulca.
Güller kırmızı, kalbimi ısıtan ateş,
Sevdayı taşıyor her dikeninde, her yaprağında.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta