Çiçekleri Say Dediler Şiiri - Kadir Yavuz

Bana çiçekleri say dediler?
Başladım saymaya...
Leylak,sümbül,menekşe,gül
Derken mor menekşeyi gördüm.
Sanki yüzünü bana çevirdi,gülümsedi
Yüzünde tatlı bir tebessüm
Ben çiçeklerin baş tacıyım dedi.

Çiçekleri sev dediler?
Döktüm karanfilleri önüne renk renk
Dikenine rağmen gül dünyaya denk.
O çiçeklerin içinde bir tanedir
Cana,canana kokusunu veren güldür,dedim.
Gül sevindi,doğrudur dedi
Çünkü nice bülbüle ömrünü verdi.

Çiçeklere bak dediler?
Yüzlerce kır çiçeği gördüm.
Ama içlerinde gonca bir başkadır
O yaylaların kraliçesi
Kelebeklerin neşesidir.
Gonca bir ara bana döndü
Neden sadece kelebekler dedi.
Boynunu büktü,yine de esen rüzgara rağmen başı dikti.

Çiçekleri soy dediler?
Hemencecik papatyalar geldi aklıma.
Bilirsiniz!
Hepimizin çocukluk aşklarının
Umut çiçekleri…
Genelde seviyor çıkardı niyetleri.
Soyardık yapraklarını birer birer
Sevmiyor çıktığında da üzülürdük hep beraber.
Kaç papatya kurban ederdik,gözü pek
Beyaz kanatları uçuşurdu tek tek
Hiç usanmadan tekrar eder dururduk
Seviyor çıkıncaya dek…