Denizleri ısıttık kış günlerinde
Kar altında baharı bekleyen tohumlara
Sular taşıdık derme çatma arklarla
Bir yalnızlık girdabına düşmüşüz
Ölünceye dek
Gün yeni başlıyor
Bütün ağaçların dorukları ışıklar içinde
Kimsesiz duruyoruz kapısında ölümün
Oldukça yorgunuz
Unutulması elbette yadsınacak anılarımız var
Secdeye ulasan sonbahar yaprakları
Sabahın mateminde hüzünle dönerler
Savuran sadece rüzgarın fısıltısıdır
Tozdan bir iz bırakır çamurdan ellerimize
11/10/17
Sivas
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!