Çİçek Pasajı Şiiri - Nil Alaz

bilemem
hangi bahara yar
yağmur olur yağarsın
açarsın dallarda çiçek çiçek

ateşli çubukların
ateşler içinde biçim biçim dünya
yakacağım ne varsa
vuslat düğüm çözülmüyor

söyle şimdi hisar kalesi
kim kuşatıyor seni
petekgözlü daracık odaların
arzularım özüm özüm
doruklara bir düşkünlüğüm var
dudaklarımdan zifirî kan sızıyor

kan sızıyor sokaklara
ipince

yüreğime örülmüş alazlı yangınlardan bir kafes
yürüyemiyorum donmuş ayaklarım
parmaklarım kopmuş
çilekeş bedenim kör kuyularda saki
durmaksızın dağıtıyor kızıl şarap
demleniyor nefesler kokuyor sadece aşk

uçurumlardan düşmüş kırılmış şişe parçaları
ücra köşelerde düşeyazan bir batık
“koynunda güneşle beraber uyur”

şu gördüğün yıkılmaz sanılan
- aşkın heybetli köprüsü
altından üstünden geçenler gerçeği bilir
varlığında yokluğunda aranır emzik gibi
hep gözyaşlarımla yazdım seni
–dolu dolu abidevî
rüzgar ve su damlasıyla tanecikler
asılır boşluğa çıdam çıdam çıdam
buzul sarkıtlar

dörtmevsim üçyüzaltmışbeşgün yirmidörtsaat şuan
sanki asırlardır erginleşir özlemlerim

nerdesin İSTANBUL
ne haldesin

17ocak09-10 istiklalcad