9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Dünyada dokunduğun her zemini,
Sarsıldı varlık, salıyor inilti,
Yiten dostların, o elbiseleri,
Anneler yine göğe avuç açtı,
Şimdiden kirlenmiş, yas sandıkları,
Bak, çiçek açtı yine gözyaşları.
*
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta