Bazen bir çiçeğin dal parçasıyla anlarsın birin nasıl bin olduğunu...
Bazense binin birde nasıl vuku bulduğunu...
Tıpkı insan gibi;
Bir gün dünyada birsin diye severler
Birgün seni bin eşitsiz parçaya bölerler...
Ocaktan sıçrayan kıvılcım elini yaksa,
Seni cehennemlik sayarlar
O kıvılcımla ocaklarında aş pişirsen
Seni cennetlik bilirler...
Bazen bir dal parçasındaki çiçek tohumunda anlarsın...
Hayatın ve dünyanın bir çiçek tohumundan küçük olduğunu...
Büyük olanın aşk ve kalpteki manada gizlendiğini...
Bin değil bir olmak , biz olmak gerek...
Biz olamayanlara siz olmak kaçınılmazdır ....
Sır bir dal çiçeğin tohumunda saklı, görmek gerek...
Kayıt Tarihi : 17.12.2019 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!