çIBANIMI EM BENİM KABURGAMI ÖP

Her avucunla azad et beni
Dilim sussun düşlerim konuşsun
Kör fermanlıdır derimin kirleri
Bakar mı dermanıma saralarım
Karalarım baharda ayak bilekleri
Bağında ayakların yaka izleri
Sel gibi bir kadın sığınak bağında

Saçların parça parça girdi düşüme
Tel tel lime lime gözlerim
Güzüme sel sel girdi gözlerin
Ben ay mevsiminde siyah hırka giyerim

Kaşlarını örmüş gümüş şecereli bir kadın
Adın saklanacak yeni nesillerden
Yalnız bir limon dilimini kesmeyen
Ve her gece düşlerime giren
Ve her gece dişlerime düşman kesilen
Yalnız düşlerime gelen o bıçak
Her tekila bardağına düşman
Her tütün nefesine ahbap bu bıçak
İşte o bıçak
Bir kayanın başında beni bekliyordu
Evimin her odasında bana bakıyordu

Korkuyordum hesaplaşmaya
Nefes alıp vermeye o bıçağa
Kan alıp su vermeye o bıçağa
Korkuyordum an’la hesaplaşmya

Kırk yıl önce olsaydı
Ben de atardım bıçağı
Kirazları yıkadığın o pınara
Kana kana su içtiğimiz
Yana yana yar seçtiğimiz pınara

Hayır
Evet yine hayır
Bir avucunla azat et
Öbür elinle tut beni
Unut şarabın birinci kadehinde
Her kuyuda bul beni

O kayaya çıktığımda
Çıkma karşıma buzul çağında
Koş pınarın başına
Kurban olayım o burnuna kaşına
Al bıçağı dudaklarının arasına
Bir gece daha kal bakarak Beydağı’na
O kayaya çıktığımda
Bak eğreti dolunaya
Beni erkek eden dolunaya
Vur bıçağı yarama
Çıbanımı em benim
Asıl yara çıbanımın altında
Biri atar diğeri toplar
İnkarlarımız başlar damar damar

Çıbanımı em benim
Ciğerimi sök
Kaburgamı öp

EYLÜL 2005