Dön gel benim kararsızım
Kalbe ziyan sensizlik
Geceyle barışırken sensizlik
Zor günlere alışmak imkansız
Tam güneş açtı kavuştum derken
Biraz daha gerçekleri anlasana
Senden ayrı günlerimi nasıl anlatsam ki
Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin
Bekliyorum seni özleminle
Ben sensiz yarım kaldım
Benim canım anneciğim.
Sen dünyanın en güzel varlığısın
Sen beni doğuran
Beni sevgi ile büyüten
Benim biricik annem.
Gülüşün, güneş gibi parlıyor gözlerimde,
Gözlerin, gecenin en güzel yıldızı,
Her şeyden vazgeçtim ben,
Kendimden bile vazgeçtim
Ama bir tek senden geçemedim,
Aşık Oldum...
Ama elimde değil söyleyememek...
Belki bir hayal belki bir düşsün dünyamda;
Seni sensiz" ezberliyorum!. Belki hiç dokunmayacaksın bana...
Bir hayale bir umuda dokunur gibi dokunacağım ben... Sana değil; sensiz umutlarıma...
Uzaklara doğru dalıp dalıp giderken,
Sana koştum tutunamadım
Sen vardın yine eller uyurken,
Uyuyamadım ben sensiz.
Ruhsuzum dedim çünkü ruhum seninle,
Herkes aşkını haykırmış tüm dünyaya
Ben seni sakladım yarınlarıma
Bir gün gelecek benim zamanım
Sonu yok bunu biliyorum
Sonum ölüm olacak belki
Sevmişim ben seni canı gönülden,
Yandıkça narına mecnun olmuşum,
Belki anlamazsın sen beni,
Çöllere sor beni çöller anlatsın.
Öyküler şiirler yazdım ben sana,
Nedir beni sana bağlayan,
Kader mi tesadüf mü,
Kalbim yalnız senin için çarpar,
Aşk mı sevgi mi.
Kalbim senin için atıyor şimdi,
Cihan’ın gözlerinde bir yıldız ışığı,
Rojin’in bakışları, geceye açılan kapı.
Bir rüzgarın taşıdığı fısıltılar gibi,
Duygular bir araya gelir, aşkı anlatır.
Cihan’ın gülüşü, baharın ilk güneşi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!