Cezayir Menekşesi Şiiri - Münzevî Muhayy ...

içime uç ver menekşe
korkuma biraz durak
kalbime biraz ses ver

yüzünün ikliminde bir ağaçtır şimdi
kalbim
nemiyle beslendiğim bir gökyüzüdür
kalbin
içimin ikliminde giderek büyüyen ağaca

bana bir sır ver ve
yüzümdeki bu intizamsız gülüşe
bir barınak kıl gövdenin rayihasını

ey bir akşamın alacasında efsunlu sesiyle
ruhumu kainata tutturan simya
dirliğimi varsıllayan buğulu anlam

içime uç ver
korkuma biraz durak
yaralı yorgun ve bezgin gemime
sakin bir liman ver

yalnız bir akşamın derinlerine
kokunun düşü
ve gözlerinin gülüşü eşliğinde giriyorum

içime uç ver menekşe
ruhuma renk ver
gözlerinden

m.M..