Cezaevinden Mektuplar 1

Ben ki dağlarımda koşmak,
Çiçeklerimi koklamak isterdim,
Olmadı gitti be anne.

Zamansız biçilen ekin tarlasında ki
Başaklar gibi savruldu gitti ömrümüz.

Yün çorap ikide mendil koymuşsun,
İki paket sigaranın yanına.
Bilirim dersin ayağından üşür insan,
Burnundan belli olur damla damla geldiği zaman.

Ne yaparsın mor sümbüllü dağlarımda,
Özgürlük türküsü okunmasada,
Yatarız burada kırkbir kişi,
Koyun koyuna bir arada.

Her geçen gün azalıyor sayı,
Giden gelmiyor bir daha geri.
Yerine geliyor başka biri,
Bir başka türkü,başka bir sevda.

Memleketimin dört bir yanı,
Doğudan,batıdan; Anadolumdan,
Elleri kelepçeli her biri,
Tutuklanmış aynı sevdadan.

Can bedene emanetmiş anne,
Az kaldı söylemek istemezdim.
Emaneti teslim etme zamanı,
Sıra bana geldi anne.

Bilirim yıkılacaksın bu mektupla,
Ayakların taşımayacak.
Başın bulutların üzerinde,
Bedenin yerlere serilecek anne.

Çünkü; bilirim ben anayım dersin,
Mağrur duruş bir anada olmaz.
Hele bu canından cansa,koparılıp alınarak,
Bir bayrak gibi darağacında salınacaksa.

Koparacaksın kıyameti,
İsyana çalacak haykırışların.
Yırtacaksın bağrını,
Taşlara vurup ağlayacaksın.

Ne olur bunları yapma anne,
Düşündükce ben zaten ölüyorum.
Ölüler asılmazki anne,
Can bedenden ayrılmış,
Mor sümbüllü gökçe dağlarda,
Keklik avına çıkmış.
Onların astığı nedirki anne.

Ben zaten ölmüşüm,
Düşünceleri tutuklanmış,
Dilleri kelepçeli ülkemde.

Ölüm nedir,ölmek nedir anne,
Gidipte gelmemek,
Yaşanmışlığım,aşkım sevdam,
Elimden bir yıldız gibi kayıp gitmesi,
Uyuyupta uyanmamak anne.

Az zaman içinde yaşanacak,
Hiçsevmediğim bir adam,
Boynuma ipi geçirip,
Beni sallandıracak.

Çok kısa sürer deyilmi anne,
Altmış kilo bir adamın,
Boynunda yağlı ilmikli bir ipde,
Bir bayrak gibi sallanması.

Suçmuş meğerse anne,
İnsanları sevmek,
Sevdalanmak memleket üzerine,
Tokun neden tok,acın neden aç olduğunu;
Sorgulamak.
Biteviye düşünmek özgürlük nedir diye anne.

Bunlar suç ise assınlar beni anne.
Hemde bir kere deyil,
Bin kere assınlar beni anne
Bin kere assınlar beni.

Ekmeğin adil dağıtılmadığı,
Kimin tok.Aç kimin
Belli olmadığı bir yerde,
Yaşamanın ölmeden farkı nedirki anne.

Doğru söyleyin,doğruyu söyletin,
İyiyi dinleyin,iyilik belletin,
Bunları bize sen belletin anne.
Sen suçmu işledin şimdi,
Ne olur doğru söyle anne.

Yoksa birşeylermi saklanır,
Aklımın ermediği benim.
Önce oğullar...
Sonra analarmı asılacak anne.

Sana yazdığım bu mektupla
Yüreğini kanattıysam,
Beni afet anne.
Memleket sevdasında beni afetmediler,
Ne olur sen afet anne.
25.08.2009
H.Cırık
Hendek