Ceylanlar Selamlıyor Büyülü Gözlerini

Mevsimler gibisin
ama gülüşün bahar bahçe senin
hep kışı yaşıyorum
kar düşüyor gözlerimden
mavi sıcak gölgendeyim ben,
papatyanın güllerin menekşenin
çiçeklerin renkleri
dağların mor rüzgarları
soruyor seni,
özlem türküleri söyleyen martılar
pınarlar
su içmeye gelen ceylanlar selamlıyor
büyülü gözlerini,
sensizlik bulutları çöküyor
günlerime
sevda yuva yapmış
hasretin ulaşılmaz yamaçlarına
kuzguni yapraklar gibi düşüyor
hüzünler akşam şarkılarına,
her zamanki yerinde masa
ıssız darmadağınık
kırık pencere kenarında...