Ceylan Şiiri - Yusuf Ter

ceylan aslana
burnundan soluyor
karanlık çöker sessizlik
çakalar,sırtlanlar koşar
ıssızdır sazlıklar
yavrusunu gizler

çöl sıcaklığı
kavurur toprağı
kadavra başında akbabalar
sürüler halinde antiloplar
savunmasız tırnakları

yağmur
inat eder rüzgâra
ay saklar ışığını
çevik ince çita’lar düşer
ceylan tükenir
boğazlanmak
yavrusu karşıya geçer
yaşama şansı kalırsa
Anasız…

Yusuf Ter 09.03.05
Saat 18:57 İsviçre