Mutlu ol canım beni de bahtiyar yapsın Huda,
Şimdi herkes kendi yolun' tutasın ki elveda.
Vezni: Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilün
Mahzun beni gördü bir harabatta,
Dedi mahmur musun? dedim ki yok yok.
Bir ağır ah çektim üç günlük hayatta,
Dedi aşık mısın? dedim ki yok yok.
Dedi tavrım kimin? dedim cefanın,
Şu dilimde gece gündüz, dost, adın oldu dua,
Gel beri kim bahtiyar ben olurum etsen vefa.
Seni çok sordum Huda'dan, sağ olasın ey gülüm,
Öttü bülbül: kim dua huy oldu artık hep bana.
Şu baharım çekilir mi gece cananım yok,
Gezerim hep yalınız sanki benim canım yok.
Vezni: Feilâtün / Feilâtün / Feilâtün / Fâ'ül
Görme hor; feryadımın esbabı var,
Gam adında gönlümün ahbabı var.
İnci saç amma hiç atma ey kalem,
Tabiatım, her işin erbabı var.
Bir sessizlik gezer, lacivert sema,
Şimdi düşler gören pişman değil mi.
Bulutlu bir hilal, yıldızlı derya,
Bunları gören göz hayran değil mi.
Gece kokusunu şebboylar saçar,
İyi görmek için gidelim bağa,
Uçan kelebekler göze armağan,
Düştü hayran gönlüm gümüş bir ağa,
Kuşağı rengarenk göklerin ey can.
Çekilmiş gözlere tatlı bir uyku,
Altımda güzel döşek,
Islak ıslak her çiçek,
İçerden işiterek,
Yağmur yağıyor yağmur,
Kulağa tatlı huzur.
Bir gönülden bir kadeh acılı kandır ızdırap,
Gece gibi karalı, tenha zamandır ızdırap.
Şimdi serttir has havası, yanıyordu eskiden,
Bir zamanlar Kays’a ait bir yabandır ızdırap.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!