VAZGEÇTiM SENDEN...
bu,
yazdıgım son satırlar sana...
artık, ne ismim, ne şiirlerim,
ne gölgem,çıkmayacak karşına
ben hiç bu kadar
utanmamıştım kendimden
ve kaçmamıştım aynalarda
kendimle göz göze gelmekten
baktığımda
her gece
ezeli siyahlarımdan besteler düşürürüm
ebedi ışığa giden dönüşsüz yollarda
gece memnun, ben mesrur
bir dolu şiir öksüz avuçlarımda
yar bi-haber
kimse kalmadı
çantasını çıkınını bavulunu yüklenen çekip gitti
yorgun vagonların tozlu camlarına düşen ayazda
bir gölgem bir de ben
ve kimbilir hangi kapıda kıstırıp
yarısını hala kendine saklayan
Sevdaya adanmış gibi, meclisteki sazlar,
Bir haz gibi sarsın bizi, kürdilihicazkar...
Titrer yine tellerde gönül, yare sitemkar,
Bir naz gibi yaksın bizi, kürdilihicazkar...
Şubat 2003 İstanbul
(İSTANBUL...) YORGUN MARTI KANATLARINDA AKŞAM OLUYOR...
yorgun martı kanatlarında akşam oluyor İstanbul'da
alabildiğine
sereserpe bir Marmara eteklerimde
saçma sapan bir şeyler yazmak istiyorum
yok... şiir değil
nesir değil
öykü falan hiç değil
ne bileyim
İstanbulu sevmek gibi sevdim seni ben..
İstanbula hasret gibi sensiz yaşadım…
Neydin,
benim kaderimde nerdeydi adın,
hangi merhalesindeydin alın yazımın?
Ben çok eskilerde gelmeliydim dünyaya...
Şöyle 1300 lerde,
Ya da milat takvimiyle 1870-80 lerin başında....
Beyazıt ta Nuruosmaniye de,
Sefer tası gibi üç katlı bir evde büyümeliydim
Nohut oda, bakla sofalı...
BEN SEVMEYE AŞIĞIM SEVGİLİM....1
Aşığım evet...
Çok seviyorum...
Hayatımın dışında tutmam imkansız.
İtiraf ediyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!