Cevr-i Saltanat Şiiri - Cevdet Altay

Cevr-i Saltanat

Deste, deste dağıldık, kim arar yoklar bilmem,
Hangi ahbap derleyip, bir yerde saklar bilmem,
Köhnemiş bir yüreğe, kim kaç dert ekler bilmem,
Ağlayarak gelmişim, yine ağlar giderim.

Kırık dökük aynada, tanınmaz yüzümüzü,
Bir hayalin peşinde, yitirdik özümüzü,
Esti bir deli rüzgâr, savurdu közümüzü,
Dost od una sinemi, çapraz dağlar giderim.

Sel misali çağlayıp, yıktım susuz bendimi,
Bozdum mazide kalan, o sevdanın andını,
Kırıp attım boynumdan, nakıs aşk kemendini,
Uslanmayan gönlüme, kara bağlar giderim.

Zaman alır ne varsa, acı tatlı demeden,
Dert küfesi sırtımda, keyif çatar gülmekten,
Bir meçhule yürürüm, menzilini bilmeden,
Akordu bozuk sazı, çalar söyler giderim.

Dost dediğim yağılar, düşürdüler tuzağa,
Bağladılar dilimi, mahkum oldum susmağa,
Ahdetmiş kara vicdan, aşiyanı bozmağa ,
Bu cevr-i saltanatı, viran eyler giderim.

Belki bir gün duyarda, beni anlar demiştim,
Kaprisinden arınıp, belki dinler demiştim,
İbret alıp vicdanı, aklar paklar demiştim,
Hesap günü mahşerde, seni bekler giderim.

Cevdet Altay……26.04.2025