Çevirme Şiiri - Atila Yalçınkaya

Estir rüzgârlarını yüreğim gelsin aşka.
Bu kalbi fukarayı bir zindana çevirme,
Karanlık dönsün nura, mevsimler olsun başka,
Olma cana fırtına bu bedeni devirme.

Yokluğunun hicabı dolaştırır çöllerde,
Bir ahu zar yükselir seni anan dillerde,
Bulamadın bir vefa sen olmayan ellerde,
Bu ayrılık sözünü, gel âleme duyurma.

Çekerim sensizliği ele inat beklerim.
Hasretin teşbihine birde gurbet eklerim.
Senin aşkı sevdana helaldir emeklerim.
Bana et sitemini ayrılığı buyurma.

Dağılır ümitlerim bambaşka mevsimlere,
Seni hatırlatıyor bakamam resimlere,
Yüreğim meyletmiyor yabancı isimlere
Sensizlikten sinemi ateşinle kavurma,

Yokluğun denizinde kim olur bana rehber,
Hasret yüklü bulutlar getirmez senden haber.
Bu demin son durağı soğuk topraklı makber,
Bu garip Atila’yı yelden yele savurma. Atila Yalçınkaya