Sevmek yalan,
Hayat yalan.
San ki zehirli bir yılan,
Her dakika seni sokup duran.
Sevmemek yalan,
Neden geldin gözlerine vurulduğum,
Hayrola hangi dağda kurt öldü.
Neden geldin böyle apansız,
Yoksa benimi özledin mühür gözlüm.
Sen düşünür müydün beni acaba,
İnanma sakın gülen gözlere deli gönlüm.
Keşke bakmasaydım yüzüne,
Görmeseydim keşke gözlerini.
Bel ki o zaman solmazdı yüreğim,
Deli divane olmazdım çöllerde.
O zaman seni sevmezdim bel ki.
Bakmasaydım keşke yüzüne,
Güzel gözlerin var ya,
Hani insan hayallere dalar ya.
İşte öyle bir şey,
Kelimeleri unutuveriyorum,
Dillerim lâl oluyor onlara bakınca.
Beni derbeder eden güzel gözlerin,
Harap olmuş bitap olmuş dünyada,
Okunmuş anlaşılmamış kitap olmuş dünyada.
Sevmiş aşık olup yanmış,
Karşılık görüp murat almamış,
Mecnun gibi dolaşmış dünyada.
Doyamadan çocukluğuna,
Ben bir yaşayan ölüyüm,
Allah’ın bir garip kulu.
Sönmüş bir ateşin külüyüm,
Sayende ben bir yaşayan ölüyüm.
Haber sordum telli turnadan,
Yıllar neleri götürüyor,
İnsanın yüreğinden.
Ve neleri koyuyor yerine,
Neleri bir bilsen.
Çocukluğunu kaybettiriyor,
Yani hiç yaşamadan belkide.
Ölüm bir nefes kadar yakın,
Belki bir yıldız kadar uzak.
Yalan dünya değil mi divane gönlüm,
Her adım başı kahpe bir tuzak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!