bütün camlar patlayıverir birden, söner masandaki mum ışığı
bir fırtına dolar ki içeri, ne nerden estiğini bilirsin ne de adını
başlar dünyanın karartma saatleri, iki kişilik, iki ışık sahnede
ama bütün replikler aynı sesten çıkar ve iki kişi duyar sadece
hani sen simsiyah üstünde siyah bir nokta gibi intihar yalnızlığındaydın ve ben
en ağırlaştırılmış zehirleri emiyordum, tanımadığım bir meleğin memelerinden
Bıçak soksan gölgeme,
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Devamını Oku
Sıcacık kanım damlar.
Gir de bak bir ülkeme:
Başsız başsız adamlar...
Ağlayın, su yükselsin!
Cevat Bey;
Yine 'aynı yerdeyim' ben... 'Yorum' konusunda... Zor yine!
İki kişilik bir dünya, sahnede... Önce 'Aşk' perdesi oynanıyor... 'Saran ateşlerden', gözlere düşen kıvılcımlardan belli...
Sonra 'ayrılık' perdesi açılıyor... 'Raylardaki makasların ayrılmasındaki' şiddetle... Herşey karmakarışık, 'sahnedeki sesin armonosinde' bozulma gibi...
Ve nihayet 'ÖLÜM' sessizliği çöküveriyor sahneye... Sislerin içinde kaybolur gibi... Hiçbir şey yazılmamış sanki, yaşanmamış gibi... 'Gözlerdeki son ışıkla' kapanıveriyor perde...
Yaşamın gerçekliği, serüvenimiz ustaca işlenmiş, ortaya bir 'sanat eseri' şiir çıkmış... Bana ancak 'takdir ve tebrik' etmek kalıyor... Elbette 'tam puan' ve özel listemde yer bulacak şiir...
İçten saygılarımla Cevat Bey...
Artık hiç bir şey yazılamazmış gibi...Adına sen ne dersen de,işte ölümdür bunun adı canımın içi...
Sizi okumak ehlinden sunulmuş bir ziyafet sofrasından nasiplenmek gibi...İmzası, doyum üzerine bir yudum su...Kaleminize kuvvet Sayın Çeştepe...İyi ki varsınız..
bu şiire yorum düşmeye kalemim ar duyar ...
susuyorum...
saygılarımla üstadım...
neeeeeee güzeldi duyguların anlatımı.içinde kendimi buldum sayın Çeştepe.kutluyorum güçlü kalemi..sevgi ve saygıyla..
neeeeeee güzeldi duyguların anlatımı.içinde kendimi buldum sayın Çeştepe.kutluyorum güçlü kalemi..sevgi ve saygıyla..
yüreğinize sağlık.
Teşekkürler sayın Çeştepe, özlemişim...
Saygım sevgim ile
bir gün gene patlar camlar, uçuşmaya başlar bütün perdeler
öyle bir fırtına dolar ki içeri, sevda alevi kaçmış muma döner
armonisi çatlak sesler dökülür....
BAZEN BİR YAZI OKURSUN VE LÂL OLUR DİL.
VE DALARSIN DÜŞÜNCEYE, Kİ SÖYENECEK ÇOK SÖZ VARDIR ASLINDA AMA BOZMAK İSTEMEZSİN İKİ KİŞİLİK GİZEMİ...ZORLAMASINA SESLER YAPIŞIR RAYLARIN ALTINDA KALAN ÇAKIL TAŞLARININ ÜSTENE VE HER VAGON GEÇİŞİNDE KIVRILIR KENDİ GÖMÜTÜNE...
HAYAT DER GEÇERİZ AMA İZİ YÜREĞİMİZDEN OMUZLARIMIZA DÜŞER...
İŞTE O ZAMAN KIVRILIR BELİMİZ...
mustafa yılmaz
ant+10
camlar patlar, perdeler uçar, içeriye sessizce bir fırtına dolar
soğuk ellerden yanmaz, yeniden yakılmaya çalışılan mumlar
sahnenin son oyuncusu üstüne düşen, en son ışıkta sönünce
replikler aynı sesten çıkar ama, bir kişi bunu duymaz sadece
...
ssanki o sahnede ben vardım..yaşadım yaşadım....
kutlarım ustam
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK...
Bu şiir ile ilgili 83 tane yorum bulunmakta