Çetin'den Altan'a Şiiri - Altan Şen

(Çetin IŞIK 'tan Altan a) Bu şiir Çetin IŞIK a aittir.

keskin teorilerin karnımı deştiği gece
bir düşe sır olmuştum
açılmıştı en ummadığım cevabın sihri
inanmak kaybetmektir, ya inanmamak
neden yağmur yağarken incinirdin
neden,
solgun köyler, yorgun yollar
alırdı hep beni

bu sorunun beni en çok taciz ettiği gün
çocuktum.
annem bir duaya aşıktı
babamsa onu gizliden tanrıyla aldatırdı
peşpeşe kaç gece
kaç masal almıştı beni içine
orada, hüzünlü cesedler arasında
ellerimde gözyaşlarım
hep bir kadını bekliye durmuşum
ama annemin olamayacağı kadar sevecen
babamdan korkmayacak kadar direngen

ilk karabasanın bizim evi bastığı gece
bedenimde bir düşman büyüttüğümü
gördüm.
irkildi ay, kaçtı benden
ve düşen damlada gördümkü
nede basitmişim,
bilemezdim
babamın anneme zafer edasıyla astırdığı
bir yırtılabilir çamaşırmış hayatım
o kadar...

2
yıldızlara laf attığım gece
kendi maktülünden korkan
bir tabuttu yüzüm
utanırdım.
öc almaya yeminli kelimelerim
aslında hep bir şiire aşıktı
saklardım.
halkım, hakkım
ve bedenimi emanetine bıraktığım
yarım bardak rakım
olacağı oydu
ölümdür yalnızca kendini
oyunun sonuna kadar gizler

anılarımın hırpalandığı gece
anlamıştım
bu yüz, o soğuk yüz
virane şehirlerin sonrası kadar
boğuk ve soğuk
halk dediğin neydiki
ben daha kimdim
kim olabilirdimki daha
bir doğru kaç yanlışın toplamı kadar
bu acıya kaç ortak aranabilir daha

3
alfabeden kovulmuş harflerin koynuna düştüğümde
herşey bana
herşey bana
yeniden düştü
meme uçlarından biriken kirleri
anmaz oldu, şehvetli sol yanım
kendi yankımı buldum orada
içimdeki vahşi tamtamcıyı vurdum
kızıl bir at, alnımdan öptü
ve geçti tarihin tozlu hızıyla

benimkisi
bir beliriş
bir varoluş
bir de kayboluş öyküsüydü
yalnızca

vardığım yer
kabaran yanlarımın karatahtadan silindiği
bir tenefüs arası kadar uzun
bir ömür kadar kısa
o yer
yani hiçbir yer
benim yerim

4
içgüdülerim beni itiyor
alaca karanlık ve intihar
yangın gibi bir oyun bu
düşmüşüm
o gariban sessizliğini bana sunan güç.
yavaşlarmı artık o dingin müzik

uyu bendeniz hala bir çocuk
babası nasılsa ölecek bir çocuk
hep ağlayacak
patikalara ve Kasım'a
şiir adama çocuk!
nasılsa
hayat bir gün duracak

karnavaldı ey insanlar! yaşadığınız
ve tetikteki Tanrı akşamı tuttu
sesiniz sizi unuttu
hüzünlü bir sonduk hepimiz
hadi elveda!
kaybettiklerimiz
kaybedeceklerimiz.