Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
1960'lı yıllara doğru gittim.O zamanların üretim araçlarını bu şiirle birlikte yeniden anımsadım.Üretim ilişkilerini de.
Şimdi o objeler kullanımdan bir bir çekildiler.Modern üretim ilişkileri neleri geçmişin çöp yığınlarına dahil etmedi ki.Tarım kesiminin yoğunluklu olduğu kentlerin/ilçelerin kültür parklarının bir köşesinde izleyicilerine donuk donuk bakıyor eskimiş çetenler,onları yüzyıllar boyu sırtında taşıyan kağnılar.
Şiirler kimi kez bırakıtları en sevecen koruyucuları olarak yaşatmasını iyi biliyorlar.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta