Ofis vitrininin sunduğu kadar kar manzarası gibi bir şey izliyorum. Çaktırmadan yaş ilerledi. Bu ilerleme nanesi sayesinde nanemolla oldum zaten. Hiç bir şeyden memnun olmayan memnuniyetsiz mendebur ve aksi adam denirse bana adama döndüm.
Kar manzarası eskiden yıllar yıllar öncesindan vardı. Lapa lapa top top yağardı.
O tepeler o piknik alanları dere kenarları betonlaşmadan önceydi kar manzaraları...
Köylerin kasabaların kentlerin ırzına geçtiler o parasever sözüm ona gelişmekten bahseden modernlikten uygarlıktan konuşan
yumuşakçalar var ya...Sadece onlar mı? Bunlara izin veren yol açan kurumlarda çıkarları uğruna darmadağın ettiler ülkeyi.
Beşli çetenin babalarıydı onlar. Şimdikiler çocukları. Sırada ne var? Elbette torunları...
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!