Sokakta bulduğumuzda
Bir haftalık yetimdi o.
Balkondan baktığımızda
Soğuktan titriyordu o.
Apartmanların dibinde
Aç,susuz, üç gün bağırdı
Yaralar vardı kalbinde
Bizi imdada çağırdı.
Tıkadı kulaklarını
Yumdu gözünü insanlar.
Doldursun yalaklarını
Varsıl,yokluktan ne anlar.
Onu besleyip büyüttük
Elimizden çok süt içti.
Tıpış tıpış hep yürüttük
Ne badirelerden geçti.
Çok sevimli afacandı
Evlat gibi bize yandı
Sanki canımızdan candı
Akıllı hayvandı Çete.
Köpeğe kafa tutardı
Başına pençe atardı
Mamayı yalar,yutardı
Güçlü kuvvetliydi Çete.
Büyüdü kocaman oldu
Yendi bütün kedileri.
Bir yaşında baba oldu
Mutlu şimdi kendileri.
Götürdük bağa,bahçeye
Gönlünce koşup oynadı.
Nasıl kıydılar Çete'ye
Yavrularına doymadı.
Oynamayı çok severdi
Hep bizlere huzur verdi
Derken muradına erdi
Zehirlediler Çete'yi.
Mamadan başka yemezdi
Dağda,bayırda çok gezdi.
Bir,kötüler istemezdi
Taşla ezdiler Çete'yi.
Hayvan deyip geçmeyin
O da taşıyor,can,beyin.
Ey kul! Senin eksik neyin?
Yamyam olup kan içmeyin.
Acımadan cana kıyan
Senden daha yeğdir yılan.
Yeter,kendine gel,uyan.
Olma artık akrep,çıyan.
Ona vuran el,kırılsın
Bastığı toprak yarılsın
Düşsün yılana sarılsın
Zulmün hesabı sorulsun.
Sen rahat uyu toprakta
Hayalin dalda,yaprakta.
Yatsan da kara toprakta
Sen,hep bizimlesin Çetem.
18.12.2014 / Demre
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 27.12.2014 09:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir soğuk şubat ayında apartmanın dibinde günlerce miyavlayan bir kedi yavrusuydu Çete. Onu oğlum evimize aldı.Daha süt içmeyi bile bilmiyordu.Avucumuzdan çok süt içirdik.Aylarca onu balkonumuzda besleyip büyüttük. Daha sonra bahçe evimize doğal ortama götürdük.Hazır mama,et ve sütle besledik.Çok güçlü kuvvetli bir kedi oldu.Etrafımızda bir köpek gibi hep bizimle dolaşırdı.Mahallenin gülüydü.Bu yaz vardığımızda eşi ve çocuklarını bizim eve getirdi.Yavrularıyla oynuyor,onlarla çok mutluydu.İki hafta önce gittiğimde onu göremedim.Bir iki gün bekledim,etrafta çete çete diye bağırdım ama gelmedi.Sonra onu aramaya çıktım.Bir de ne göreyim, o dev gibi kedi öldürülmüş bir çalının içine atılmıştı.O kadar üzüldüm ki evladını kaybetmiş bir baba gibi ağladım.Ölüm haberini aileme bildirdiğimde başta oğlum,bütün aile ağladık.Kimseye bir zararı olmayan,dil söylemez bir canlıyı insanlar neden öldürürler ki.

Duyarlı bir yürekten dökülenlerdi. Hayvanlara zarar verme zihniyetini hiç anlamış değilim... Kutluyorum şiiri ve sizi...
sıcak yüreğinden akan bu dizeleri
beğeni ile okudum.okuyorum
harika buldum
ilhamın bol olsun kutlarım dost
TÜM YORUMLAR (5)