Cesur Canlarız Şiiri - Hasan Arpaci

Bize köyümüzün arifi derler,
Halimize bakıp kul bilmesinler,
Zengin,fakir aynı yemeği yerler,
Ulu orta yüzen sal bilmesinler.

Aynı kazan için kaşık çalarız,
Kazanın dibinde nasip ararız,
Mangal yürekliyiz,cesur canlarız,
Basınca kırılan dal bilmesinler.

Bir sıcak çorbaya hasret olanlar,
Kokusunu karşı dağdan duyanlar,
Hayal kurup ekmek bulsa doyanlar,
Onurludur...bizi pul bilmesinler.

Pantolon gömlekte hikmet arayan,
Fidanı görmeden bahçe budayan,
Isırgan misali eller dalayan,
Fundalık,patika yol bilmesinler.

Biraz kokuyorsak alın terinden,
Koklayan gök kubbe oynar yerinden,
Bir gürültü kopar şöyle derinden,
O zaman olanı sel bilmesinler.

Hasan; sen köylüsün,fakirsin fakir,
Girdiğin mekanda görürler hakir,
Veya bir sözünle ederler tahkir,
Verince cevabın zul bilmesinler.

Arpacı geldiğin yerlerin namı,
Bilinmez o yüce dağların şanı,
Burası bambaşka aşkın efkarı,
Sansınlar...senide çul bilmesinler.

1979,Ankara