ÇEŞM-i GöNüL ÂMÂ OLMUŞ

Çeşm-í gönül âmâ olmuş güruhun!
Seyr-ü sefa eder cevr-ü cefadan...
Serin candan ayrı eder maşuğun!
Aşkın sırrın bilmez narda yanmayan......

Aşk şarabın içmez, odur cühela!
Maddelere tapar olmuş bu devran...
Semah eylemeden Hak divanında!
Aşk mânâda, bilmez olmuş bu devran...

Gelip geçiciyse dünyanın malı!
Cevr-ü cefa edip nefsine uyan...
Mutsuz yüzde günahının sırrını!
Gülen gözde, aşkı anlatır her can...

Kul Fahreddin yanar aşkın narında,
Mânâ olur, erir gönül bağından...
Maşuk içun döner Hak divanında,
Meşk-í sefa eder maşuk, mânâdân...