Ol ki her sa'at gülerdi çeşm-i giryânım görüp
Ağlar oldu hâlime bî-rahm cânânım görüp
Eyleyen ta'yin-i cezâ-yi müdâvâ derdime
Terk edip cem' etmedi hâl-i perîşânım görüp
Lâle-ruhlar göğsümün çâkine kılmazlar nazar
Hiç bir rahm eylemezler dâğ-i hicrânım görüp
Tut gözün ey dûd-i dil çerhin ki devrin terk edip
Kalmasın hayrette çeşm-i gevher efşânım görüp
Pertev-i hur-şîd sanmam yerde kim devr-i felek
Yere urmuş âf-tâbın mâh-i tâbânım görüp
Suda aks-i serv sanmam kim koparıp bağ-bân
Suya salmış servini serv-i hırâmânım görüp
Ey Fuzûlî bil ki ol gül-'ârızı görmiş değil
Kim ki ayb eyler benim çâk-i girîbânım görüp
Kayıt Tarihi : 15.7.2003 18:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her saat ağladığımı görüp bana gülen merhametsiz, sevgilimi görünce halime ağlar oldu.
Derdimin tedavisi için ilâç yapmaya çalışan doktor, benim perişan halimi görünce ilâç hazırlamaktan vazgeçti.
Lâle yanaklı güzeller göğsümün yırtığına bakmazlar. Hicranımı hiç merhamet etmezler.
Ey gönül ateşinin dumanı! Feleğin gözünü kapat da gözyaşı saçan gözünü görüp hayretinden dönmesini bırakmasın.
Güneşin ışığı yere vurmuş sanmayın, felek benim parlayan ayımı görüp öfkesinden güneşini yere vurmuş.
Suda görünen servinin aksi sanmayın. Bahçıvan benim salınarak yürüyen servi boylumu görüp bahçedeki servisini öfkesinden kopararak suya atmıştır.
Ey Fuzuli! üzüntüden yakamı parçaladığımı ayıplayan kimsenin o gül yüzlü güzeli görmediğini bil
TÜM YORUMLAR (3)