Gönül bu, ne laf dinler ne de haya.
Büyüne kapıldım ey Çeşm-i Derya.
Gerçek olabilir mi bu yüce kudret?
Yürüdüğün yerde gül bitiyor, hayret!
Akıl erdiremedim, bu ne keramet?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim