Cesaretim Yok Şiiri - Fevzi Emir Yılmaz

Ömrüm, kapılmış giderken,
Zaman seline,
Gönlüm düçar etti beni,
Senin eline,
Uzaktan baktım hep, güzelliğine,
Yanına gelmeye, cesaretim yok.

İftarı yok gönlümün, ayrılık orucunda,
Bir gül ki , sevda kokar, tam burnumun ucunda,
İstesemde tutamam, elimde, avucumda,
Bir nefes çekmeye, cesaretim yok.

Bir yasak meyvesin, koparıp alsam,
Aşkın ummanında, batsam boğulsam,
Seninle bir ömür, rüya'ya dalsam,
Günaha girmeye, cesaretim yok.

Çok istedim, dökeyim, içimi sana,
Ne, menfaat düşledim, ne bir beklenti,
Korkum, seni kırıp incitmektendi,
Düşmanın olmaya, cesaretim yok.

Bıraktım zamana, bütün aşkımı,
Şimdi kalpsiz bir cesetim, yaşamak bumu,
Her gece hayalin, keser yolumu,
Bir selam vermeye, cesaretim yok.

Ne kadar muhtacım, bir bilsen sana,
Çağırsam, belkide, gelirsin bana,
Belki değişecek bahtım, sevdadan, aşktan yana,
Yüzsüzlük etmeye, cesaretim yok.

Bende çile, bende sevda, bende aşk, onda dil dudak mühür,
Bilmiyorum, darıldımı, küstümü,
Bitir diyor, bu sevdayı bir yanım,
Örter gibi, bir çocuğun üstünü,
Yanına kıvrılmaya, cesaretim yok.

FEVZİ EMİR YILMAZ