Çerçiyim Şiiri - Erol Çolak

Çerçiyim doldurdum arabamı barışla umutla yoksul kôylerden geçiyorum sırtımda yamalı aba, yalın ayak çocuklar koşturuyor peşimden acı kaysı çekirdeği avuçlarında, bazısı karşılığında kuş olmak için kanat istiyor süzülüp gitmek umutlarına kimisinin gôzü alçakta acı çemen istiyor doymak için bir parça ekmek arasına, azar azar topluyorum insanlık için lazım olan ne varsa barış vicdan merhamet dudak uçlarından gülüşlerini atıyorum arabamın kasasına.