Cerciden Ciradan 2 Şiiri - Seyfi Karaca

Kırıldıkça kopuyor
Koptukça ne dal kalıyor ne diyar
Ortalığın git gide karardığı
Bütün izler yollar bozulduğu ve silindiği bellim belirsizlikte dünyayı sana kapatıyor
Her sokak bir başkasına köşe bucak gizlenmiş zindan labirentine meçhul muamma gardiyan geziniyorsa
Azalan ölgün ışıkların soğuk bedenini örtünüp bürünerek ekmekten oluyor sudan kesiliyor insanlıktan azalıyorsa
Damdaki gökyüzü
Duvardaki saat
Uzaktaki ses
Civardaki toprak
Muğlak meydandaki ibretsiz itibarsız hengame
Ve suskunluğu örüp donatarak İnceldiği yerden kopanların ardı arkası kesilmiyorsa
Kilidi sürgüyü kapıya vurmayacak kadar akla yatkın
Fikre uygun
Vicdana has
Özgürlüğe tutkun
Sevince sarhoş
Mutluluğa revan
Kişilik karakterde hassas
İnsanlığa ve dünyaya açık yüreklikle bütün anlam değer kıymetlerle iyilik güzellik adına ne varsa yaşadıktan sonra
Dedik ya, vazonun kenarındaki ev bark mevsim mahal mecal solmuş tükenmişse
Sen gideceksin ki başkaları gele.
Kazzık çakacak değilsin ya bir kopçasız pusula bir postasız haber bir çığlık çığlığa siren sana nefes kesici çırpınıştan varıp
Sorgudan sualden ilmeklerini örmüş çıkrıklar sararak ebedi istirahatgaha yolculuğun hazırdır diye bildirecek
Öyle ki ne istediğini ve niçin bilmekle başlayan ve biten şeydir huzur hak yol mut umut devir devran
Ve ömür nafakasını birlikteliğe çarpan ortak sevince serili sofrayla paylaşmasını yetinmesini bilenden
Yavan yaşık demeden aidiyeti proğramlanmış cihazlara sormadan yerini bulanındır, insana özgünlük
Eğer hiç bir şeyde had hukuk yol belde bilinç hudut olan bilen değilse ve sürekli zikzaklarla zapturaptan
Kim ki kendine karşı her türlü tedbir ve önlemini alarak kayıp hayatını kovalayansa o tarumar cesedin ne özgürlüğü vardır
Ne huzuru
Ne dengedüzeni
Ne de ilgiye itibara değer ömür hikayesi
Tam da gün batımı rengine hava kararırken hiç bir şeyin başına yemin etmemek adına
Kendine uygun bir yer bulma derdiyle
Ve hiç kimsenin başına kalmama gayretiyle
Garantisiz teminatsız gider ayak oyunu kurmaktadır….
Saplantıların ve köleliğin simgesi olan süs caka fors ve fiyaka takılarına kendini markalayıp modelleştiren
Bulanık ışıklardan karanlığa yürüyen el fenerini duvardaki körebeliğe asıp
Sokak kambalarını ardında bıraktıkça
Duvarlarda ıssız sokakları adımlayan gölgeleri yalpalayan gecenin imrendiği
Kimlik
Kişilik
Ve davranış bozukluklarını taklit ederek
Çepe çevreleyen gerilmiş hüsnü kuruntular üstüne önemlilik yaftası etiketleyen
Karabataktan
Uğrun hicrandan
Çisiltiden çoraktan
Dara düşmüş, mecrası mümkünü kalmamışsa arkası kararan günde sular durulmuyordur
Kendisiyle suskunluğu arasına sonsuzluğun kaçış hikayesini koyarak çağır gelsin imamın kayığını
Ve ecelin fermanını baş vurusunun hüzün hüsran hançereleri

Ocak/25