İnsan bazen söylediklerinin, bazen de söyleyemediklerinin altında ezilirmiş.
Ben ise söylediğim sözlerin enkazı altındayım.
Ne havam kaldı ne de suyum; çırpındıkça suya batan kelebek gibiyim.
Hayatın havuzunda çırpınıyorum ama nafile.
Ne o kanatlarla uçabilirim ne de bedenimi kurtarabilirim.
Ölümü yakasında taşıyan bir şairim işte. Bir gün ben de vereceğim son nefesimi. Vicdan muhakemesinde benim de kanadı ellerim, benim de yandı dilim ama son pişmanlık fayda etmiyormuş, anladım.
İçimde bir sıkıntı
Bir kasvet... bir duman...
Dünya dar gelir inan
Seni düşündüğüm an
Titreyen ellerimde
Devamını Oku
Bir kasvet... bir duman...
Dünya dar gelir inan
Seni düşündüğüm an
Titreyen ellerimde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta