Dumanı duman direklenip dönen
Kırık aynalarda yarısı yırtık resmi kalan hoyrat feryadın
Avlu kuşları ve damların bacaları bakışarak doymuş da sanki pel pel
Çocuk aklı işte…
Zebra çizgilerinden nasıl niçin ne zaman geçilip ,
Ne zaman geçilmeyip durarak beklenmek gerektiğini gösterir öğretirken hayat
Ardında bıraktığı pırıl pırıl izlere yollara çizgilere ve adımlara
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta