CEntilmenCE Bir DilekCE Şiiri - Metin Başol

Hey gidi Tomas heyyyy! ! !
…………………………………………..
……………………………………………
Tomas olmaya karar verdiğim günlerdi;
Bir adam gördüm, tuhafça bir adamdı
Aklı başında görünüyordu.
Ama aklı başında mıydı?
Gözlerinin yaşında mıydı?
Temmuz sıcağında sanıyordu kendini
Oysa zemherinin kışındaydı
Belki düzlükte yürüyordu
Belki de yüce dağlar başındaydı
Tuhaflığı kendinde saklı,
Birazcık da pasaklı,
Unutmuştu bir an için belki de
Olduğunu yasaklı.
Bir garip adamdı işte..
Parmakları birbirine yapışmıştı; çaresizdi,
Üstelik japone tutkaldı ellerindeki kelepçe
Yumuk yumuk olmuştu parmakları öylece
Ulemaya danıştı hatun kişi niyetine
Kurtulmalıydı biran önce,
Satmaya çoktan razıydı maliyetine...
Aseton dedi birisi,
Islak mendil dedi öteki..
Çok biliyorlarmış gibi,
Soluna sordu,
Sağına sordu öylesine.
Sağa baktığında öylece kalakaldı
Bir anda bir güzelden sanki bişeyler aldı
Ne tatlıydı, ne güzeldi sağında duran güzel
İçinde bir yerlerde söylendi şarkı, gazel.
Bunları fark etmiş miydi sahiden?
Canından bir can koptu sanki aniden
Hiç rastlamamıştı böylesine.
Belki de, bakıp geçerdi ezelden öylesine,
Bakışlarından süzülen zarafeti gördü..
Duruşunda saklı asaleti gördü.
Birlikte gidiyorlardı; üçü, dördü
O gidişlerde felek ağlarını mı ördü?
Tuhaf tuhaf bakışlarında sanki bir gariplik vardı.
Gözlerinden taşıp gelen bir ışık yüreğini sardı
İyi ki, ukala gününde değildi
İşte o anda, aniden, hemencecik sevildi
Geldi zaman, gitti zaman, aktı zaman.
Yapacağını bir biçimde yaptı zaman
Kaka gibi bir şaka yaptı adam
Üstelik hiç beklenmedik bir zaman
Birden zaman durdu sanıldı.
Durdu belki kimbilir, belki de yanıldı
Belki de parmakların yapıştığında
Sağdaki melekle ilk kez bakıştığında
Durmuştu zaman kimbilir.
Belki ırmağın suyu tersine akıştığında
Belki de bir metro istasyonunda yolların ayrıştığında
Zaman diye bir şey kalmamıştı.
Oyunlar oynanırdı soğuk sahnelerde
İnerken yüzümüze maskeler perde perde.
Perdeler açılırdı kapanmadan yaralarım
Tutsaydım Arap olurdu içimde karalarım
İçimizde saklı hayatın anlaşılmaz sırrı
Kimselere anlatamaz ki insan,
Kendine söyleyemediği sırrı.
Korktuğum kadar alkış da sana yüreğim.
Aslolan organ yürekmiş, bunu öğrendim.
Anladım gerçek bir Tomas’a değmişti yaşamım.
Gerçek bir Tomas’ı yaşadım, yaşarım.
Bana kattığın değerler için minnettarım.
Seninle hep çoğalıyorum, bil ki bahtiyarım
Galata Kulesi ile Kız Kulesi yıllardır bakışıyor
Aşk sana herkesten daha çok yakışıyor.
Söylemese de diller,
Yazmasa da kalemler,
Bilenler bilirler,
Bilmeyenler öğrenirler.
Hem ne diyordu şarkı da;
Çocuklar bile biliyor
Ali Ayşe’yi seviyor
Bütün suç feleğin kahpece çarkında.
Ve yaşam bunun her daim farkında.
……………………………………………………..

CEntilmenCE - 02 temmuz 2008- saat:02.21
Istanbul-Beyazıt – (bir konukevinin buram buram yalnızlık kokan odası)