Devrim Tülay - GüNCe-2 HaYaT Şiiri - A ...

O bana gülmeyi öğretti, aynaya en küskün zamanımda… bakıp gözlerine aynadaki suretin, ışığı gördüm hayatı aydınlatan

Tebessümle dünyanın keşfini öğrendim sonra, kaçan zamanın hezimetinden kurtularak, an/ın doruğuna çıkmayı öğrendim mutluca…

Seyreyledim hayatı, yağmurun sağnak gözlerinden…fırtına oldum,çisi oldum…geçti bulut, maviye durdum. Bildim ki; varlıkta bir hiç/im…başkaca değil.