Cennettir güzel ülkem Şiiri - Rabia Barış 2

CENNETTİR GÜZEL ÜLKEM

Yurdunu sev kardeşim, sev onu canın gibi,
Kolla, koru çevreni, temiz tut malın gibi.

Bu güzel vatan bize atalardan yadigâr,
Böyle yurt bulamazsın, gezsen de diyar diyar.

Ona emek verirsen, bir verir, bin alırsın,
Asla nankör değildir, gül verir, gül alırsın.

Cennettir güzel ülkem, doğasıyla bahtiyar,
Hor tutma, talan etme, yaşlı dünyam ihtiyar.

Onu candan seversen, inan huzur bulursun,
İman ile sararsan, tahtına kurulursun.

Eşi bulunmaz yurdum sevdalısını arar,
İnsan yeşile muhtaç hava kadar, su kadar.

Büyük küçük el ele neşredelim simgeyi,
Ele muhtaç olmadan sağlayalım dengeyi.

Vatanını sevmeyen, yeşil ormanı yakar,
Güzel iş yapmış gibi çıkar, seyrine bakar.

Ne sorumsuzlar gördüm, ne dost oldu, ne de yar,
Güzelim Türkiye’mle edemiyor iftihar.

Kendisini sevmeyen sevmez suyu, toprağı,
Kiri doğaya düşse yakar gülü, yaprağı.

Düşünmez evladını tembel yan gelir yatar,
Hele bir de hainse vatanı pula satar.

Bir fidan dik deseler acizlenir zavallı,
Yakar, yıkar her yanı, keser bindiği dalı.

Türk oğlu öğün, çalış, iyi belle atanı,
Yâd ellere yar etme, sen bu cennet vatanı.

Anadır Anadolu’m, zümrüttür dağı, taşı,
Sevgiyle sağlayalım biz en güzel barışı.

Aşığım Türkiye’me, sevdasına vurgunum,
Bayrağıma can feda, ezanına vurgunum.

Vatanını sevmeyen boynuna takar yafta,
Hem dünyayı yağmalar, hem bağırır ön safta.

Gelin birlik olalım, kollayalım dört koldan,
Doğu, batı tüm dünya sorulur İstanbul’dan.

Merhametle oturup vicdan ile kalkalım,
Türkiye canımızdır, buna böyle bakalım.

Rabia Barış