Cennetten Cehenneme Şiiri - Cebrail Akbayır

Kanat çırp hüzün,
Ömrüm günden eksik ,
Git benden artık
Uç ölümlü gerçek
Canıma yüreği güzel.!
Diyarlar diyarlara uzak
Yalnızlık rüya soğuk
Ürpertisi kocaman.
Soyulmamış taze nar,
Ekşi bir ayva ömür,
Boğaza takılan kekre lokma,
Tadına doyamadığım su.
Gülüşler serin rüzgar,
Tene değmeyen hayırsız.
Soğuk kar esintisi kalbin,

Buz tutmuş atamayan.
Gün sağır,
Korkular kapılara sıkışık,
Menteşeler suskun,
Çakıl taşları eşik,
Zindan kapkaranlık,
Parmaklık, parmaklık.....
Sonsuz ayrılık.
Pencere kuytu tenhalık,
Keskin acı bıçak,
Yüz kara, gölge mavi,
Eksik iki yürek,
Saçının siyahı karışmış geceye,
Ceza müebbet.!
Önde adam arkası ben ,
Sorular kalabalık,
Yanıtlar ölü,
Aşktı hepi topu.
Adım adım eziyet ,
Evler huzursuz,
Lambalar sönük,
Yol zifir karanlık,
Köşe başları soğuk ve ıslak,
Gökyüzünden buluttan başka,
-Sokak da ağlarmış dağ da -
Kaldırım taşları anne kucağı.
Ömür tarlası kısa - uzun
Mavi bir Eflatun
Düştü bize her seferinde,
Cennet mi cehennem mi?